Karadeniz’de deniz kamplarını seviyorum. Önümüzde deniz, ardımızda orman, keyfimiz de ziyadesiyle yerinde oluyor. Çoğu zaman yola çıktıktan sonra karar veriyoruz çadırımızı nereye atacağımıza. Geçtiğimiz günlerde belki de bu senenin son deniz kenarı kampını yapmak için Furkan’la yola çıktık. Sonbaharda göl kenarı yahut orman içi kampları olur. Ağır kış şartlarında kamp yapmaya ise ekipmanlar müsade etmiyor....
Dolma kalem şık bir yazı aracı. Fakat meşakkatli de. Elli kuruşa alınan tükenmez kalemde bir sorun olduğunda bir çekmeceye atar, attığınız yeri dahi unutursunuz. Dolma kalem ise öyle mi?.. Seçerken de kullanırken de emek vermek gerekir. Ve pahalıdır da! Üç beş sene evvel Montblanc alınabilen fiyatlara neredeyse giriş/orta seviye kalemler ulaşmış. Haliyle dikkatli bir kalem...
Iroshizuku, dolma kalem kullanıcısı iseniz, aşina olduğunuz bir mürekkeptir. Benim için ise kalemle ve kağıtla iyi anlaşan eşsiz bir mürekkep Iroshizuku. Öyle ki, başkasıyla paylaşmaktan bile imtina ettiğim mürekkeplerimden. Bütün şişeyi ben bitireyim isterim. Bir sayfayı başka mürekkeple tamamlamışsam bile diğer sayfaya muhakkak Iroshizuku ile devam ederim. Şu sıralar elimin altında “yama budo” var. Gelin...
İnsan, verdiği tahribatla izini belli ediyor. Ormanlara, köylere, yeni tabiri ile “doğal yaşam alanlarına” torununun torunu geçse görebileceği, kişinin soy adı dünyadan silinse orada bulunmaya devam edecek atıklar, çöpler bırakıyor insan. “Dünyada bir iz bırakmak,” bu olmasa gerek. Geçen hafta kamp kurmak için Furkan’la gittiğimiz Tahtalı Göletinde de insanın ayak izini doğaya verdiği tahribattan tanıdık....
Siyah bir Lamy 2000’e sahip olalı epeyce zaman oldu. Daha yeni yeni alışabildim desem yeridir. Kalemden değil de mürekkebi fazlasıyla cömert harcayan ucundan kaynaklıydı bu alışamama durumu. Doğru mürekkep ve kağıt ile kalem tam bağra basılmaklık oldu. Samsun’da Güven’le buluşup Sarı Kalem’e gittikten sonra Pelikan M800’ün yanında bir de Lamy 2000’in 3300 adet üretilen Brown...
Bir dostum benimle her karşılaştığında sitem ederek: “İmza atmak için kalemini istemiştim de vermemiştin. Çok içerlemiştim,” der. Doğrudur. Kalemimi istediğinde bir saniye bile düşünmeden “veremem,” demiştim. Çok bozulmuştu. İmza atması için kalemimi versem, o kalabalık toplantıda dolma kalemim elden ele dolaşacak, benim de canım fazlasıyla sıkılacaktı! Daha sonrasında arkadaşlarımı kırmamak, isteyenlere verebilmek adına yanımda tükenmez...
İki kişi ayrıldığımız Kastamonu’ya üç kişi misafir olduk. Bir dosta kavuşmanın sıcaklığıyla karşıladı şehir bizi. Sanki hiç gitmemiş de bir iki haftalık tatilden evimize dönmüşüz gibi. Kolay değil. Eşimle tanıştığımız, evlendiğimiz, iş yerimize, okulumuza ulaşmak için her gün 60 kilometre yol katettiğimiz şehir Kastamonu. Her sokağında ayak izimiz, anılarımız var. Neredeyse iki sene olmuş gelmeyeli....
Ne vakittir Kastamonu hakkında yazmadığımı farkettim. Halbuki meslek hayatımın ilk ve en güzel yıllarını Kastamonu, Küre’de yaşadım. Elbette insan kaynaklı sorunlar oldu. Fakat günün sonunda her iş yoluna koyuldu. Kırgınlıklar bir demli çayla tamir olundu. Bilindik ifade değil midir; barışmayı bilmeyen kavga etmesin! Küre, Kastamonu’dan İnebolu’ya giden yolun üzerinde, küçük esnafları, büyük Eti Bakır’ı ve...
Yıllar sonra ilk defa bu sene, hem de iki kez Kandıra’nın Cebeci sahiline yolum düştü. İlki eşim Merve ve bizim kerata Mehmet Selim ile gittiğimiz zamandı. Bir de dün, Kocaeli eTwinning temsilcileri olarak Cebeci Öğretmenevi’nde Kandıra İlçe Milli Eğitim Müdürü İhsan Özkan müdürümün misafiri olduk. Denizi, uzunca sahili ve sahil boyunca uzayan yürüyüş yolu ile...
Kartepe bilhassa doğasıyla Kocaeli’nin müstesna güzellikteki ilçesi. Rasgele girseniz bir mahallesine ya ormana yahut göle, doğal yaşam alanlarına açılan bir yol muhakkak bulursunuz. Bu güzelliklerinden defaatle bahsettim. Şimdi mevzumuz başka. Kartepe Belediye Başkanı Mustafa Kocaman’ın belirgin bir özelliği var. Gençlerle, sporla ve eğitimle alakalı konular masaya geldiğinde bütün imkanları zorlayarak meseleye el atıyor. Kartepe Belediyesi...
