İnternet sayfamı ilk kurguladığımda pazar notlarını ayrı bir kategoride , hatta üst menüde yer alacak şekilde düşünmüştüm. Fakat içerikleri tasarlarken çok kalabalık menü seçenekleri olmasın diyerek vazgeçtim. Bütün yazıları “Yazı Kalır” başlığında topladım. Gündemin uzağında seyreden yazılara ara ara da günlük...

Ders her yerde işlenebilir. İlla ki etkileşimli tahtaların olduğu, teknoloji destekli sınıflar olması şart değil. Bunlar elbette ki eğitimin kalitesini artıran araçlar. Ve artık birçok araç eğitim dünyasının normali haline geldi. Fakat okulu gerçek anlamda bir eğitim kurumu haline getiren, okul...

Dünya üzerinde hemen her şeye adanmış belirli günler var. Yerel ve ulusal günlerden özenle andıklarımız, kutladıklarımızın yanısıra, şöyle göz ucuyla bakarak, “aman canım, bunun da günü mü olurmuş,” dediğimiz günler de var.Bazı günleri ise yaşamayan bilemiyor, anlayamıyor… Kanaatimce Dünya Engelliler Günü...

Sosyal medya araçları artık birçoğumuz için hayatımızdan çıkaramayacağımız ürünler haline geldi. Bir şeyler paylaşmak, insanları takip etmek, ortak davranış gruplarının içerisinde yer almak… Övmek, yermek, güncel tabiriyle linç etmek. Hele ki takma isimlerin ardına saklananlar için kin ve nefret boşaltımının büyük...

Twitter’da linç edilmeyen, itibar suikastına uğramayan kişi, kurum yahut meslek grubu kaldı mı? Siyasetçiler, sanatçılar, doktorlar, öğretmenler… Daha kimler kimler… Fakat sabah yerlere serdiğini akşam göklere çıkartabiliyor Twitter ahalisi. Aynı kişiler hatta. Tutarsızlık mı yoksa ilgi çekmeye çalışmak mı? Her koşulda...