Elden gidince kıymet bilen milletiz. Ardından “hey gidi,” demeyi severiz. İmkânlar ölçüsünde ailece ülkemizin güzelliklerini görmeye çalışıyoruz. Epeyce şehir dolaştık. Hatıralar biriktirdik. Hafta sonları ise direksiyonu yakın şehirlere kırıyoruz. Kastamonu’dayken Sinop, Ankara, Çankırı, Bartın, Karabük’tü. Şimdi ise Bursa, Sakarya, İstanbul… Bu hafta sonu gözümüze Sakarya’yı kestirdik. Amacımız ormana gitmek bir iki saat yürüyebilmekti. Hava da...
2016 yılında Şubat ayı öğretmenlik atamaları için tercih yaparken beni tarihsel, kültürel ve insani olarak besleyecek bir şehrin arayışına girdim. Yaşadığım şehre yakın ya da uzak olması fark etmeksizin bir sıralama yaptım. Doğu Karadeniz’den İç Anadolu’ya, Batı Karadeniz’den Doğu ve Güneydoğu Anadolu’ya… Yozgat’tan Hatay’a, Trabzon’dan Mardin’e… Askerliğimin acemi birliğini Kastamonu’da yaptığım için Kastamonu’yu da ilave...
Haftasonu gezilerimizden birini de Samsun, Vezirköprü’deki Şahinkaya Kanyonu’na ayırdık. Kastamonu’dan üç araçla yola çıktık. Hedefimizde önce Şahinkaya Kanyonu’nu, sonrasında ise Samsun tarafındaki yerleri gezmek vardı. Vezirköprü, Samsun’un bir ilçesi olmaktan daha çok, her an il olabilecekmiş gibi… Hem Samsun’a uzak hem de kendi kendine yeten bir yer. Kastamonu’da Doğanyurt ve Cide’ye hiç gitmeyen Kastamonulular olduğu...
Türklerin göçebelikten yerleşikliğe geçmesinin en vahim sonucu, yerleşikliğin kutu kadar apartman dairelerinde neticelenmiş olmasıdır.Son asrın en hazîn tablosu ise avluya açılan kapılardan karşı komşuya açılan çelik kapılara tahmin edildiğinden de hızlıca geçişimiz olmuştur.Apartmanlar çağı…Ne kadar ruhsuz bir yapı: apartman!Hayâ perdesi yırtık, mahremiyet geçirgenliği yüksek duvarlar… Hangi odaya kaçsan, bir diğer komşuya misafirsin. Bilhassa kavgalarına… Apartmanda...
Hafızasını kaybetmeyen, kadîm yapılarıyla, kim bilir kaç insanı yorgun omuzlarında taşımış hüzünlü sokaklarıyla, dünyeviliğe direnen bir şehir Kastamonu. Tarihin her ânına şahitlik etmiş, tarihle yaşıt bir şehir Kastamonu. Ve bu yaşanmışlığını sokaklarıyla, yapılarıyla açıyor insana. Şehir her adımda daha da derinleşiyor… Hafızasını kaybetmeyen, kadîm yapılarıyla, kim bilir kaç insanı yorgun omuzlarında taşımış hüzünlü sokaklarıyla, dünyeviliğe...
İnsanları ve olayları kelimelerle ilişkilendiriyorum. Kelimelere anlam ve anı yüklemektir yaptığım. Sonrası, “hatırlamak.” Böyle olmalı değil midir zaten? Bir kelime bir insanı, bir hadiseyi hatıra getirmiyorsa ne değer taşır? Sözlükte bir yerde bulunmaktan ve oradan alınıp, kullanıldıktan sonra da sözlüğe iade edilmekten başka; ‘ödünç’ olmaktan başka ne vasfı olabilir? “Üşümek” meselâ… Bu kelime size neyi...
Yola çıkıyoruz. Nihayet Karabük’e varıyoruz. Biraz mola veriyoruz yol kenarındaki köyde ve öğle namazını köyün yaşlıları ile kılıp sohbet ediyoruz. Müsaade isteyip, kalkıyoruz az bir zaman sonra… Karabük’ü geçtikten sonra Kastamonu’ya varıyoruz. Direksiyonda Furkan var. Kastamonu yabancı bir şehir değil. Askerliğimi yapmam sebebiyle kendimi Kastamonu’ya oldum olası yakın hissetmişimdir. Kastamonu’da duraklamadan Küre yoluna girdik. Bir...
