Twitter haricindeki sosyal medya hesaplarımı gizli tutuyorum. Elini sıkmadığım, oturup bir bardak çay, kahve içmediğim insanın takip istediğini de genelde geri çeviriyorum. Bilhassa Instagram hesabım bana özel. İlk zamanlarda öyle değildi elbet… En başından beri kullandığım Instagram’da nice güzel işlere imza attığımız arkadaş grupları kurduk. Gezi grupları, okuma grupları, yürüyüş grupları… Aynı etiketin aldında buluşarak...
Elime geçen ilk kitaplar, teyzem ve halalarımın gençliklerinde okudukları romanlardı. Bilhassa teyzem, notlar tutarak okumuştu. Kitabı açan, genişleten yorumlardı. Ben okurken ise sayfa kenarlarını kıvırmaya kıyamazdım. Notlarımı sonra sonra tutmaya başladım. Benden iz olmazsa, bana ait olmazdı ki? İlkokulda babamın elimden tutup götürdüğü kitapçıda kapağını beğenip de aldığım kitap, okuma serüvenimin yönünü belirleyecekti, henüz farkında...
