Zamanının önemli bir kısmını bir şehirde geçirmiş ve o şehir önemli adımlar atmana vesile olmuşsa, şehri unutman zor olur. Belki orada yaşarken şikayetlenirsin ama şehirden gittiğinde sadece gittiğini sanırsın. Şehir senin içinde yer etmiştir oysaki.
Benim için o şehir Kastamonu. Esnaflıktan öğretmenliğe geçtiğimde bana kucak açan, eşimle tanışmama vesile olan, hatta hepsinden evvelinde askerliğimin acemi birliğini tamamlamak üzere gittiğim şehir.
Kimliği olan, bütün çarpık yapılaşmalara karşın ayakta durmaya çabalayan iki dağ arasında yer edinmiş, işgale uğramamasına rağmen en çok şehit vermiş, kıymetli bir şehir.
Yaşadığım süre içerisinde yazamadıklarımı şimdi zaman içerisinde paylaşmaya gayret ediyorum. Kastamonu içerisindeki yapılar, “Kastamonu’da ne yenir, ne içilir?” sayfalarında madde madde yazılıp geçilecek yerler değiller. Tek tek yazılmalı, hatıraları canlı tutulmalı.
Bu yazıda Kastamonu Öğretmenevi’ni anımsayayım.
Kastamonu merkezinde bulunan öğretmenevi genelde dolu olur. Yeri güzeldir. Kastamonu’ya yolu düşen arkadaşlar da ekseriyetle orada kaldıklarından bahsederler. Şehirde ikinci bir öğretmenevi olduğundan haberleri yoktur. Halbuki şehrin biraz dışına çıkarak tarihi Kastamonu evlerinden, konaklarından birinde misafir olabilme imkanları var.
Kastamonu’dan Tosya yoluna çıktığınızda üç beş dakikalık bir uzaklıkta Şerife Bacı Kültür Köyü Öğretmenevi. Giriş tabelasını geçtiğinizde bir köye giriyorsunuz. Baraj manzaralı, yemyeşil bir alan.
Fiyatlar bilindik öğretmenevi fiyatları. Bir tarih şeridinin içerisine giriyor olmanın hissiyatını adeta bedava yaşıyorsunuz.
Akşam girdiğiniz odanın sabahında bir asır evveline açıyorsunuz gözlerinizi.
Kastamonu serüvenimiz şimdilik sona erdi. Sonrası Allah kerim. Belki yeniden düşer yolumuz. Malum, kambur köprüden geçtik, Nasrullah’ın suyundan içtik.
Yolum görev yapmak, çalışmak için düşmese de konaklamak için muhakkak düşer. Ve yol üzerinde asırlar evveline bir pencere açmak, zaman tüneline girmek için Şerife Bacı Öğretmenevi’nde konaklarım.
